Hoe terminale borstkankerpatiënten de laatste drie maanden van hun leven doorkomen, legt een zware psychische druk op hun partners, zelfs tot jaren na het overlijden van de patiënte. Met name als er gedurende die laatse maanden sprake was van onnodig lijden, blijft dit de mannen achtervolgen. Dit uit zich onder andere door stress, slecht slapen en angstig wakker schrikken.
Zweedse onderzoekers, ondersteunt door de Zweedse Kanker Organisatie, ondervroegen 907 mannen die hun vrouw 4-5 jaar eerder hadden verloren aan kanker. Het ging om verschillende soorten kanker, de verdeling was: borstkanker (58%), baarmoederkanker (20%) dikke darmkanker (15%) en overige niet benoemde kanker (6%). De gemiddelde leeftijd van de mannen was 66 jaar. Ze kregen vragenlijsten waarbij ingegaan werd op de laatste drie maanden van het leven van hun vrouw.
Met name de mate waarin de vrouwen in die terminale fase last hadden van pijn en stress, bleek van invloed op de psychische gesteldheid van de mannen. Angst, depressie, slaapstoornissen en angstig wakker schrikken was significant aanwezig tot 5 jaar na het overlijden van hun vrouw. Slaappmiddelen, antidepressiva en veelvuldig artsenbezoek waren daarvan het gevolg. Het moeten meemaken dat je vrouw in haar laatste maanden onnodig heeft moeten lijden, is dus van grote invloed op de gesteldheid van hun partners.
Reden om meer aandacht aan palliatieve zorg te geven. Onnodig lijden kan voorkomen worden, zowel bij de patient als bij de partners.
Bron: European Journal of Cancer
Lees ook:ASCO presenteert het Padvinder programma
Lees ook:Borstkanker bij 1 op de 1500 mannen
Lees ook:Laat patiënten niet onnodig in onwetendheid
Lees ook:Ook mannen krijgen borstkanker
Lees ook:Relatie van invloed op genezing